نیم‌قرن وقف سلامت
ملک‌پور در گفتگو با خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی «بهشهر بیدار» از نخستین قدم‌های تحصیل در مسجد تا تأسیس آزمایشگاه‌های پیشرفته و وقف چندین درمانگاه، مرکز شیمی‌درمانی و دانشکده پرستاری، خبر داد و گفت: زندگی‌ام را وقف آبادانی و سلامت زادگاهم کرده‌ام.
بلاغ: لطفاً از دوران کودکی و نخستین تجربه‌های تحصیل خود در بهشهر برایمان بگویید.
ملک‌پور: نخستین تجربه‌های تحصیل من در مسجد بود، چون هنوز مدرسه‌ای رسمی در بهشهر وجود نداشت. امتحان دادم و در کلاس دوم پذیرفته شدم، اما دبستان و دبیرستان به شکل منظم وجود نداشت و تحصیل دشوار بود. تعداد شاگردان کم بود و دبیرستانی تشکیل نمی‌شد. در نهایت به مدارس مقدماتی رفتم. یادم هست روز اولی که سر کلاس نشستم، فکر کردم چیزی بلد نیستم، اما شب و روز تلاش کردم و همان سال شاگرد اول شدم.
بلاغ: بعد از دبیرستان چه مسیری را برای ادامه تحصیل طی کردید؟
ملک‌پور: پس از پایان ششم دبیرستان به تهران رفتم. در کنکور سراسری آن زمان ۱۵۰ هزار نفر شرکت کردند و تنها ۷۰ نفر در رشته‌های پزشکی، داروسازی و دندانپزشکی پذیرفته می‌شدند. من جزو نخستین بهشهری‌هایی بودم که موفق به قبولی شدم و در رشته داروسازی ادامه تحصیل دادم. پنج سال طول کشید و پس از فارغ‌التحصیلی مدتی هم در رشته آزمایشگاه طبی و بیمارستان مشغول شدم.
بلاغ: چه شد که به فرانسه مهاجرت کردید و با چه چالش‌هایی مواجه شدید؟
ملک‌پور: بعد از ازدواج همراه خانواده به فرانسه رفتم. ورود به کشور غریب سختی‌های زیادی داشت؛ زبان نمی‌دانستم، پلیس همه وسایل‌مان را بازرسی کرد و حتی یک پرسشنامه ساده هم نمی‌توانستم پر کنم. یک سال کامل زبان فرانسه خواندم، سپس وارد دانشگاه شدم و پنج سال کارآموزی گذراندم. بعد از قبولی در امتحان شفاهی به‌عنوان رئیس آزمایشگاه انتخاب شدم.
بلاغ: تجربیات شما در حوزه علمی و مدیریتی در فرانسه و آمریکا چگونه بود؟
ملک‌پور: در فرانسه و بعد آمریکا با شیوه‌های نوین علمی و مدیریتی آشنا شدم. آزمایشگاهی که در آن بودم بعدها مرجع شد و حدود صد کارمند داشتیم. کارهای بزرگی در حوزه کیفیت و استانداردسازی انجام دادیم. امکاناتی مثل دستگاه‌های فریز در دماهای مختلف، برق اضطراری و یخچال‌های مخصوص داشتیم؛ در حالی که آزمایشگاه‌های ایران آن زمان محدود بودند.
بلاغ: پس از بازگشت به ایران چه خدماتی انجام دادید؟
ملک‌پور: بزرگ‌ترین خدمت، ایجاد آزمایشگاهی بود که حتی در مناطق مرزی مثل ایران و افغانستان مورد استفاده قرار می‌گرفت. در ابتدا مخالفت‌هایی بود، اما بعدها اهمیتش روشن شد. چهار سال در دانشگاه ملی تدریس کردم و سپس بورسیه‌ای برای آمریکا گرفتم.
بلاغ: شرایط زندگی در آمریکا در دوران انقلاب برایتان چگونه بود و چرا تصمیم به بازگشت گرفتید؟
ملک‌پور: برای ایرانیان بسیار دشوار بود. با بی‌احترامی‌های زیادی مواجه می‌شدیم و دانشجویان تحت فشار بودند. خانواده‌ام مشکلات زیادی تحمل کردند، اما تصمیم گرفتیم به ایران بازگردیم و به مردم خدمت کنیم.
بلاغ: شما از نخستین کسانی بودید که کنترل کیفیت آزمایشگاه‌ها را در ایران مطرح کردید. اهمیت این موضوع چیست؟
ملک‌پور: آزمایشگاه معتبر باید پاسخگو باشد؛ نتیجه آزمایش تنها یک عدد نیست، بلکه داده‌ای دقیق برای پزشک است. در آمریکا با برنامه‌های کنترل کیفیت آشنا شدم و همان زمان پیشنهاد اجرای آن در ایران را دادم. با همکاری ۳۹۰ آزمایشگاه شروع کردیم و بعدها به بیش از هزار آزمایشگاه رسید. یک نمونه استاندارد به آزمایشگاه‌ها می‌رفت و نتایج مقایسه می‌شد تا خطاها مشخص شود. هدف نهایی این بود که بیمار جواب درست بگیرد.
بلاغ: تجربه جهانی شما در این زمینه چه نکاتی را نشان می‌دهد؟
ملک‌پور: کنترل کیفیت یعنی آموزش مستمر پرسنل، استانداردسازی فرآیندها و استفاده از نمونه‌های مرجع. این اصول باعث ارتقای کل نظام درمانی می‌شود. امروز در اروپا، انگلیس و حتی کشورهای آفریقایی هزاران آزمایشگاه از این طرح استفاده می‌کنند.
بلاغ: شما در حوزه وقف و خدمت به زادگاه نیز اقدامات مهمی داشتید. کمی درباره آن بفرمایید.
ملک‌پور: خوشبختم که بخشی از عمر و سرمایه‌ام را صرف زادگاهم کردم. با کمک خیرین و دوستان، تجهیزات پیشرفته تهیه و ساختمانی به شبکه بهداشت اهدا کردیم. مهم‌ترین سرمایه من خدمت صادقانه به مردم و ادای دین به دیاری است که در آن پرورش یافتم.
وقف‌های ماندگار
بلاغ: برخی از مهم‌ترین موقوفات شما چه بوده است؟
ملک‌پور: درمانگاه شماره ۶ را در زمینی به مساحت ۸۰۰ متر و زیربنای ۱۵۰۰ متر احداث و به شبکه بهداشت تحویل دادم. وصیت کردم که پس از ۱۲۰ سال، به درمانگاه تخصصی تبدیل شود. مرکز شیمی‌درمانی و درمانگاه نازایی را با زیربنای بیش از هزار متر در پشت بیمارستان احداث کردم. ساختمانی اداری برای بیمارستان ساختم که بعدها بخشی از آن به «بخش تخصصی دکتر ملک‌پور» تبدیل شد.۱۰ میلیارد تومان برای احداث و تجهیز دانشکده پرستاری تخصیص دادم که به یکی از امتیازات مهم شهر بدل شد.
بلاغ: مجموع ارزش این موقوفات چه میزان است؟
ملک‌پور: برآوردها نشان می‌دهد حدود ۱۵۰ تا ۱۶۰ میلیارد تومان از دارایی‌هایم را در قالب موقوفات مختلف صرف بهداشت و آموزش کردم.
بلاغ: نقش همسرتان در این اقدامات چه بود؟
ملک‌پور: بخش زیادی از این کارها با نظر و خواست همسر مرحومم انجام شد. او مشوق اصلی من بود و بسیاری از موقوفات به نام او نیز ثبت شد. نیت ما مشترک بود و وقف مردم شهرمان شد.
بلاغ: به نظر شما مهم‌ترین درس یا تجربه‌ای که از مسیر زندگی‌تان گرفته‌اید چیست؟
ملک‌پور: بزرگ‌ترین درس زندگی من این بود که هیچ تلاشی بدون پشتکار به ثمر نمی‌رسد. از روزی که در مسجد خواندن و نوشتن را شروع کردم تا زمانی که در فرانسه و آمریکا مسئولیت آزمایشگاه‌های بزرگ را بر عهده گرفتم، همیشه شب و روز تلاش کردم. اگر امروز توفیقی در خدمت به مردم داشته‌ام، نتیجه همان پشتکار و ایمان به خداست.
بلاغ: چه توصیه‌ای برای نسل جوان، به‌ویژه دانشجویان علوم پزشکی و داروسازی دارید؟
ملک‌پور: به جوانان می‌گویم علم را تنها برای مدرک یا جایگاه نیاموزند، بلکه آن را وسیله‌ای برای خدمت به مردم بدانند. کشور ما بیش از هر چیز به نیروی متخصص متعهد نیاز دارد. هر دانشجو می‌تواند با نیت درست، آینده‌ساز جامعه باشد؛ حتی اگر امکانات کم باشد، با تلاش و اراده می‌توان مسیرهای بزرگی را پیمود.
بلاغ: در طول سال‌های فعالیت، با چه موانع یا مخالفت‌هایی روبه‌رو شدید و چگونه توانستید آن‌ها را پشت سر بگذارید؟
ملک‌پور: طبیعی است که هر کار تازه‌ای، به‌ویژه در حوزه علم و سلامت، با مخالفت و بی‌اعتمادی روبه‌رو شود. وقتی برای نخستین بار موضوع کنترل کیفیت آزمایشگاه‌ها را مطرح کردم، خیلی‌ها آن را غیرضروری می‌دانستند. حتی هنگام ساخت درمانگاه و مراکز درمانی، عده‌ای بدبین بودند. اما با صبر، توضیح منطقی و نشان دادن نتایج کار، توانستم نظرها را تغییر دهم.
بلاغ: اگر بخواهید تصویری از آینده بهشهر و نظام سلامت آن ترسیم کنید، چه چشم‌اندازی در ذهن دارید؟
ملک‌پور: آرزو دارم روزی برسد که هیچ بیماری در شهرم به خاطر کمبود امکانات درمانی رنج نکشد. می‌خواهم بهشهر به شهری تبدیل شود که در آن علم، خدمت و انسانیت دست به دست هم داده‌اند. دانشکده پرستاری، درمانگاه‌ها و مراکز وقف‌شده تنها آغاز راه‌اند و امیدوارم نسل‌های آینده این مسیر را ادامه دهند.
گفتگو: وجیهه یخکشی
انتهای خبر/
هیچ دیدگاهی درج نشده - اولین نفر باشید