خبرنگاری؛ روایت یک عشق ۴۰ ساله
جلال کشاورزیان، پیشکسوت عرصه خبر و رسانه در آغاز گفت‌وگو با خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی «بهشهر بیدار» ضمن تبریک روز خبرنگار به تمامی اهالی رسانه گفت:
«هفدهم مرداد، روز خبرنگار را به همه همکارانم تبریک عرض می‌کنم. خبرنگاری، عشقی است که اگر فردی واقعاً به آن علاقه‌مند نباشد، نباید وارد این عرصه شود؛ چرا که نقش رسانه و خبر در جامعه بسیار مهم است. اگر بتوانیم واقعیت‌های جامعه را با نگاهی منصفانه و مبتنی بر انتقاد سازنده بازتاب دهیم، قطعاً به ساخت شهری توانا و کشوری در تراز جهانی کمک خواهیم کرد.»
وی با اشاره به علت نام‌گذاری روز خبرنگار اظهار کرد:
«دلیل نام‌گذاری این روز به نام خبرنگار، شهدای بزرگی چون شهید آوینی و شهید صارمی هستند؛ افرادی که صرفاً خبرنگار نبودند، بلکه مستندسازانی متعهد بودند. به همین دلیل، این روز را به نام خبرنگار ثبت کردند و امروز نیز به‌نوعی هفته خبرنگار به شمار می‌رود.»
این خبرنگار باسابقه که از سال ۱۳۶۲ فعالیت رسانه‌ای خود را در صدا و سیما آغاز کرده، به دشواری‌های کار خبری در آن دوره اشاره کرد و افزود:
«در آن زمان خبرنگاری بسیار دشوار و پرزحمت بود. برای تهیه یک خبر یا ارسال تصویر، باید از طریق تماس تلفنی خبر را برای اتاق خبر قرائت می‌کردیم. گاهی تنها برای دو خبر، ۳۰ تا ۴۰ دقیقه مکالمه تلفنی لازم بود. برخلاف امروز که می‌توان در کسری از ثانیه خبر را به رسانه‌های مختلف ارسال کرد، آن روزها فرایند بسیار زمان‌بری داشت.»
کشاورزیان با مرور خاطرات تلخ و شیرین دوران خبرنگاری، اظهار داشت:
«یکی از تلخ‌ترین خاطراتم مربوط به زمانی است که برای پوشش خبری مراسم شهدای یخکش رفته بودم. هنگام بازگشت، خودرو دچار سانحه شد و پس از واژگونی، روی درخت افتاد. خوشبختانه با رسیدن به‌موقع نیروهای امدادی، نجات یافتیم.»
با این حال، خاطرات شیرین حرفه خبرنگاری نیز در ذهن او ماندگار است:
«هیچ چیز برای یک خبرنگار لذت‌بخش‌تر از آن نیست که خبرش منتشر شود. چه در صدا و سیما، چه در مطبوعات و چه در فضای مجازی، انتشار خبر باعث خوشحالی و رضایت من می‌شد. خبرنگاری نیازمند عشق، علاقه و تجربه است؛ باید قلم‌مان را روز به روز به‌روز کنیم و مطالبی بنویسیم که برای مردم مفید باشد.»
وی در ادامه با تأکید بر انتقال تجربیات پیشکسوتان به نسل جدید خبرنگاران، گفت:
«خبرنگاران جوان باید از تجربه‌های پیشکسوتان بهره‌مند شوند. هر خبری الزماً نباید جنجالی یا انتقادی باشد. ما می‌توانیم انتقاد سازنده داشته باشیم، مثلاً درباره گل‌آلود بودن آب، کمبود تاکسی، یا ناکارآمدی مراکز درمانی صحبت کنیم، بدون آن‌که نظام را زیر سؤال ببریم. رسانه باید بازوی نظام و مسئولان شهر باشد.»
خبرنگار باسابقه صداوسیما با اشاره به نقش پررنگ رسانه‌ها در جنگ روایت‌ها افزود:
«در جنگ ۱۲ روزه اخیر، آنچه توانست مردم را به میدان بیاورد، رسانه بود. در حالی‌که رسانه‌های خارجی با تمام توان علیه ایران فعالیت می‌کردند، رسانه‌های داخلی عملکرد خوبی داشتند. این موجب تقویت حس همدلی، محبت و برادری در جامعه شد و حتی برخی گروه‌های داخلی نیز وارد میدان شدند. همین اتحاد باعث شد دشمن مجبور به آتش‌بس شود، هرچند که این آتش‌بس، صرفاً تاکتیکی بود و باید برای حملات بعدی آماده باشیم.»
کشاورزیان در ادامه تأکید کرد:
«اطلاعات کشور در این ماجرا عملکرد بسیار خوبی داشت. با وجود آن‌که برخی سرداران را از دست دادیم، اما در مجموع پیروز میدان بودیم. بسیاری از خانه‌های تیمی شناسایی و سلاح‌ها جمع‌آوری شد. نقش رسانه در این مقطع بسیار برجسته بود؛ مردم نیز با افتخار در مصاحبه‌ها اعلام می‌کردند “درود بر ایران” و “درود بر پرچم ایران”.»
وی با بیان مثال ساده‌ای درباره دلبستگی ایرانیان به وطن، گفت:
«همان‌طور که انسان در سفر به بهترین نقاط دنیا باز هم دل‌تنگ خانه‌اش می‌شود، ایرانیانی که در کشورهای مختلف مانند آلمان، فرانسه یا کانادا زندگی می‌کنند، دل‌شان برای ایران می‌تپد. بسیاری از آن‌ها گریه می‌کنند و می‌گویند آیا ممکن است روزی به کشورمان بازگردیم؟»
این پیشکسوت عرصه خبر در بخش پایانی این گفت‌وگو، کشاورزیان توصیه‌ای صریح به خبرنگاران جوان داشت:
«درست است که مسائل مالی در این حرفه مهم است، اما نباید هدف اصلی باشد. بنده شخصاً بارها از جیب هزینه کرده‌ام. حتی برای ارسال تصاویر به صدا و سیمای ساری، خودم کرایه خودرو پرداخت می‌کردم. آن زمان بابت تصویربرداری، تنها ۴ هزار تومان دریافت می‌کردم، اما ۵ هزار تومان هزینه ارسال می‌شد.»
کشاورزیان تأکید کرد:
«اگر هدف‌تان از خبرنگاری، کسب درآمد است، مسیر را اشتباه انتخاب کرده‌اید. اما اگر می‌خواهید برای وطن، شهر و مردم‌تان کار کنید، با عشق وارد شوید. من امروز احساس می‌کنم میلیاردر هستم؛ چون احترام و دعای مردم را دارم. این یعنی ثروت واقعی.»
وی در پایان افزود:
«رسانه جایگاهی دارد که می‌تواند شهر و کشور را به قله برساند. همان‌طور که برخی کشورهای غربی بدون واقعیت، تنها با تبلیغات دروغین خود را بزرگ جلوه می‌دهند، ما نیز باید با حقیقت، کشور خود را بدرخشیم.»
هیچ دیدگاهی درج نشده - اولین نفر باشید