به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «بهشهر بیدار» از اشک‌هایی که دیده نشد، از پدرانی که پیر شدند و از کلماتی که هیچ‌وقت نگفتند. اینجا، صدای کسانی شنیده می‌شود که اعتراف می‌کنند تا نجات پیدا کنند.
زخم‌های مانده بر جان
اینجا نه جای انکار است، نه جایی برای نمایش. مردانی نشسته‌اند که سال‌ها اسیر دروغ، دزدی، طرد شدن و خاموشی احساسات بودند. اما حالا، صادقانه از خودشان می‌گویند.